Pogranicze Bieszczadzkie, Wyhorlat, Góry Bukowskie. Mapa turystyczna 1:50 000

Mapa turystyczna

ISBN:

Skala: 1:50 000

Format: 68 x 98 cm

Po złożeniu: 11 x 24 cm

Oprawa: miękka

Język: polski

Wydanie: 2022

Opis:

Jest to mapa dwustronna w skali 1:50 000. Od północy granice mapy wyznaczają Komańcza i Cisna, od zachodu – słowackie Medzilaborce, od wschodu – trójstyk polsko-słowacko-ukraiński, od południa pasmo Wyhorlat (z m. Podhorod i Hlivistia) i słowacko-ukraińskie przejście graniczne Ubla.

Na mapie zaprezentowana jest cała (i jedyna) trasa samochodowa z Bieszczadów na stronę słowacką i dalej w Ukrainę. Prowadzi ona z Komańczy przez Przełęcz nad Radoszycami i dalej przez Medzilaborce, Sninę do przejścia granicznego Ubla. Rowerem możemy dodatkowo przekroczyć granicę wygodną drogą z Cisnej przez Przełęcz nad Roztokami (przeł. Ruska), a poza parkiem istnieje kilka innych możliwości przejazdów terenowych. Obszar mapy obejmuje cały słowacki Park Narodowy Połoniny oraz fragmenty Bieszczadzkiego Parku Narodowego i Użańskiego Parku Narodowego. Jest to teren dosyć odludny. Wiele tu opustoszałych dolin. Powodem wysiedlenia mieszkańców była budowa Zalewu Starina – ujęcia wody pitnej. To idealne miejsce dla osób szukających ciszy i spokoju, z dala od natłoku turystów. Zasięg niniejszego wydanie mapy został wydłużony na południe, obejmując niezwykle atrakcyjne pasmo górskie Wyhorlat. Pozwala to na zaplanowane wypraw na Sninski Kamień i Morskie Oko – niezwykle atrakcyjne przyrodniczo miejsca.

Wydanie mapy poprzedziła gruntowna weryfikacja terenowa oraz konsultacje ze znawcami terenu, efektem czego jest aktualna sieć szlaków turystycznych, dokładna lokalizacja zabytków architektury sakralnej, cmentarzy wojennych, pomników przyrody i innych ciekawych obiektów. Dużo uwagi poświęciliśmy na weryfikację i odpowiednią klasyfikację sieci dróg – wyróżniając te wyasfaltowane i szutrowe (utwardzone). Zrobiliśmy to z myślą o rowerzystach. Wskazaliśmy również miejsca zakazu wjazdów dla pojazdów samochodowych. Po słowackiej stronie baza noclegowa jest bardzo skromna, więc pozostaje nam zwiedzanie tych terenów na zasadzie jednodniowych wypadów lub dźwiganie ze sobą namiotu.

Na mapie zastosowano cieniowanie w celu uzyskania wrażenia plastyczności rzeźby terenu.